Rok temu, 8 kwietnia rozpoczął się ogólnopolski strajk w oświacie.
- Strajk o historycznym znaczeniu, bo przystąpiła do niego zdecydowana większość nauczycieli i pracowników oświaty. Strajkowało 75% szkół, przedszkoli i placówek, a pozostałe solidaryzowały się ze strajkującymi.
- Strajk w trosce o jakość edukacji.
- Strajk o dramatycznym przebiegu dla wszystkich jego uczestników.
- Strajk, który zdradziła oświatowa Solidarność, podpisując w przeddzień jego rozpoczęcia, w nocy 7 kwietnia porozumienie z rządem.
- Strajk, podczas którego rząd nie słuchał głosu środowiska i nie zamierzał spełnić naszych oczekiwań.
- Strajk, w czasie którego rząd w ekspresowym tempie zmienił przepisy tak, by zastąpić nauczycieli np. leśnikami i strażakami.
- Strajk, w czasie którego rząd chciał odebrać nauczycielom podstawowe prawo do klasyfikowania i wystawiania ocen.
- Strajk, podczas którego ludzie wyszli na ulice, by okazać wsparcie protestującym.
- Strajk, który trwał aż trzy tygodnie, a decyzja o jego zakończeniu była trudna i bolesna.
- Strajk, który pokazał, że naszą bronią jest solidarność.
Strajk się zakończył, ale to nie znaczy, że godzimy się na złe warunki pracy i płacy, na lekceważenie zawodu nauczyciela, na niskie pensje i upadający prestiż naszego zawodu!
Edukacja jest ważna! Nauczyciele są ważni!
Widzimy to szczególnie dzisiaj, kiedy zajęcia w szkołach i przedszkolach zostały zawieszone z powodu epidemii koronawirusa, a nauczyciele w ciągu kilku dni zorganizowali kształcenie zdalne bez żadnego wsparcia. Na nauczycieli można liczyć, bo to my, nauczyciele wiemy, jak ważna jest edukacja! Jednocześnie cały świat w czasie społecznej izolacji wywołanej koronawirusem przekonuje się, że bezpośredniego kontaktu ucznia z nauczycielem nic nie zastąpi!
Nauczyciele zmieniają świat!
Jesteśmy świadomi swojego znaczenia i dążymy do zmiany postrzegania roli nauczycieli w społeczeństwie.
Związek Nauczycielstwa Polskiego