Drogie Koleżanki, Drodzy Koledzy, Szanowni Nauczyciele i Pracownicy oświaty,
to naprawdę niezwykłe, że kolejny, czwarty już dzień, trwacie w wielkim, ogólnopolskim proteście pracowników szkół, przedszkoli i placówek oświatowych, proteście przeciwko ubóstwu i ciągłej pauperyzacji środowiska oświatowego.
Edukacja to najważniejsza sfera życia społecznego, bez niej nie przetrwa żadne społeczeństwo, żaden naród.
Nasza walka toczy się o przyszłe pokolenia. Zwracamy uwagę na poważny kryzys, który dotknął edukację publiczną, na zmniejszające się nakłady finansowe z budżetu państwa, na dramatycznie źle przygotowaną i przeprowadzoną reformę oświaty, na fatalne podstawy programowe, na rosnące zapotrzebowanie na wsparcie psychologiczno-pedagogiczne coraz większej grupy uczniów i zatrudnianie w szkole specjalistów: pedagogów, psychologów, logopedów i terapeutów.
Nasza walka toczy się dobrą edukację dla dzieci i młodzieży, zależy nam na szkole wolnej, autonomicznej, prowokującej do myślenia, szkole, która przygotowuje do życia i mierzenia się z wyzwaniami współczesnego świata.
Nasza walka toczy się o dobrego nauczyciela, dobrze wykształconego i dobrze opłacanego, bo to od niego wszystko się zaczyna. Od nauczyciela przedszkola, szkoły podstawowej, ponadpodstawowej… Walczymy o nauczyciela biblioteki, o pedagoga, psychologa, o każdego, bez którego niemożliwe jest kształcenie i kształtowanie młodych pokoleń. Nasza walka toczy się o pracowników oświaty niebędących nauczycielami, o panie i panów woźne, sprzątaczki, kucharki, wszystkie szkolne i przedszkolne „ciocie”, o pracowników szkolnej administracji. Walczymy o pozostanie w najpiękniejszym zawodzie świata.
Nasza walka to walka o godność.
Dlatego musimy wytrwać. Nigdy dotąd środowisko oświatowe nie było tak zjednoczone. Jesteśmy razem: członkowie związków zawodowych i niezrzeszeni. Rozejrzyjmy się i zobaczmy, jak wielki potencjał w nas drzemie. Razem możemy więcej.
Nie jesteśmy w tej walce sami. Są z nami Rodzice. Są nasi Uczniowie. Studenci. Są pracownicy innych branż, lekarze, pracownicy LOT-u, artyści, naukowcy, dziennikarze… Są pracodawcy, również nasi dyrektorzy. Są samorządowcy. Organizacje pozarządowe, stowarzyszenia, nauczyciele i organizacje z innych krajów Europy i świata.
Dziękujemy Im wszystkim za wsparcie, dziękujemy za wyrozumiałość i cierpliwość. Wiemy, jak bardzo nasz strajk zaburza funkcjonowanie innych dziedzin życia społecznego. Płynące do nas słowa poparcia dają nam jednak wiarę w sens tego, co robimy.
Koleżanki i Koledzy, Szanowni Pracownicy Oświaty, racja jest po naszej stronie. Musimy być razem, do końca.
Dzisiaj, dzięki wsparciu wielu ludzi, osób publicznych i prywatnych, znanych i nieznanych, uruchamiamy Fundusz Strajkowy, z którego środków będzie możliwe wsparcie tych, którzy nie licząc się z konsekwencjami, z ryzykiem utraty środków do życia podjęli tę, nierzadko heroiczną decyzję o przystąpieniu do strajku. Jutro zbiera się Prezydium Zarządu Głównego ZNP, będą podjęte decyzje o dalszych działaniach.
/-/ Sławomir Broniarz
Prezes ZNP
